Brillo Defender, Kill Classicists
Χαραλαμπίδης Νίκος (1967)
1997 | 200 x 150 εκ
Εκτύπωση
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
MCA.MMCA.C103
Δωρεά του καλλιτέχνη
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Εκτύπωση
Θέμα: Σύνθεση, Σύγχρονη Τέχνη
Τεχνικές: Τεχνικές ζωγραφικής
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Το έργο του Νίκου Χαραλαμπίδη “Brillo Defender, Kill Classicists” ανήκει σε έναν ευρύτερο κύκλο δουλειάς του καλλιτέχνη της δεκαετίας του 1990, όπου εισάγει μια θεματολογία, η οποία πραγματεύεται ένα φάσμα ιστορικών και κοινωνικό-πολιτικών ζητημάτων, όπως οι πόλεμοι, ο βίαιος εκπατρισμός και η προσφυγοποίηση, η παγκοσμιοποίηση κ.ά. Η σύνθεση εμπλουτίζεται με αυτοαναφορικά στοιχεία, συμβολισμούς, αλληγορίες που συχνά διασυνδέονται με φιλοσοφικές προεκτάσεις. Ανατρέχει στη διαχείριση ιστορικού αρχειακού υλικού, το οποίο διαπλέκει με σύγχρονα δεδομένα και γεγονότα, όπως την ανθρωπιστική, ιδεολογική και πολιτισμική κρίση.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ο Νίκος Χαραλαμπίδης γεννήθηκε το 1967 στη Λεμεσό και το 1974, εξαιτίας της τουρκικής εισβολής, εγκαταστάθηκαν με τους γονείς του στη Νέα Υόρκη. Πραγματοποίησε μια σειρά σπουδών στην Ιταλία σε διαφορετικά πεδία: σπούδασε ζωγραφική στην Accademia di Belle Arti της Φλωρεντίας (1986-1990), αρχιτεκτονική στο Università degli Studi di Firenze (1988-1993) και ψυχολογία στο Università di Bologna (1990-1994). To 1994 μετακομίζει στην Αθήνα, φοιτά στην Α.Σ.Κ.Τ. (1994-1999), πραγματοποιεί μεταπτυχιακές σπουδές στις ψηφιακές τέχνες (1999-2003), ενώ στη συνέχεια εκπονεί διδακτορική διατριβή στη Ρομποτική-Συστήματα Αυτοματισμού στην Αρχιτεκτονική και στην Τέχνη (2003-2007). Το έργο του, πολυσχιδές και πολυεπίπεδο, συχνά με ποικιλία και ευφάνταστη χρήση των τεχνικών και εικαστικών μέσων, έχει διανοητικό υπόβαθρο και επικεντρώνεται σε θέματα σχετικά με τη σύγχρονη πολιτική, κοινωνική και ιστορική πραγματικότητα, την παγκοσμιοποίηση, τον καταναλωτισμό, ενώ συχνά εμπεριέχει αναφορές στη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου. Κυριαρχούν οι παρεμβάσεις σε διάφορους χώρους, οι εγκαταστάσεις, οι κατασκευές, τα βίντεο, οι ψηφιακές εφαρμογές, οι performances. Παράλληλα, διοργανώνει συμμετοχικές δράσεις, πλατφόρμες διεπιστημονικών συνεργασιών, διαλέξεις και σεμινάρια. Το 1992 βραβεύτηκε με το Α΄ Βραβείο του Ιδρύματος Γιάννη και Ζωής Σπυρόπουλου, το 2007 του απονεμήθηκε το Βραβείο της AICA Ελλάδος, ενώ το 2004 επιλέχθηκε με τον Γ. Λάππα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της Χάγης για την υποψηφιότητα του Ευρωπαϊκού Βραβείου Γλυπτικής. Το 2017 εξελέγη Αναπληρωτής Καθηγητής στην Α.Σ.Κ.Τ., ζει και εργάζεται στην Αθήνα.