Γλυπτική διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στην Helexpo - ΔEΘ
Φιλόλαος (Τλούπας) (1923-2010)
1998
Ανοξείδωτο ατσάλι, πλυμμένο χαλίκι
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
MCA.MMCA.C138
Δωρεά ΥΠ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Περιβάλλον, Γλυπτό
Θέμα: Πλαστικές τέχνες
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Από τα πρώιμα έργα του Φιλόλαου Τλούπα διακρίνεται το ενδιαφέρον του για την αξιοποίηση της γλυπτικής προς τη βελτίωση της αισθητικής και της ποιότητας ζωής των ανθρώπων στο αστικό περιβάλλον. Ο συνδυασμός επεξεργασμένου σκυροδέματος με λεπτές λωρίδες ανοξείδωτου χάλυβα και χαλίκια του έδωσε τη δυνατότητα δημιουργίας μνημειωδών γλυπτών για το δημόσιο χώρο, όπως το έργο στον προαύλιο χώρο του MOMus-Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Όταν το 1998 το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης αποφάσισε τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του Μουσείου, το ΥΠΕΧΩΔΕ ανέθεσε το έργο στον Φιλόλαο Τλούπα, ο οποίος δημιούργησε μια σύνθεση, η οποία αποτελείται από πολλά γλυπτά-θάμνους, καθώς και ένα βαθμιδωτό ημικύκλιο, που προορίζεται να λειτουργεί ως ένα μικρό αμφιθέατρο και να θυμίζει ένα μικρό πάρκο ανάπαυσης. Η συνολική σύνθεση που έχει πραγματοποιήσει ο καλλιτέχνης εναρμόζεται απόλυτα με το συνολικό αρχιτεκτόνημα καθώς αφενός κρατά τη χρήση του χώρου αλλά μιμείται εικαστικά και το φυσικό περιβάλλον με υλικά τον χάλυβα και την πέτρα, πετυχαίνοντας αρμονία, ισορροπία και γαλήνη.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ο Φιλόλαος (Τλούπας) γεννήθηκε το 1923 στη Λάρισα. Σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τους γλύπτες Μιχάλη Τόμπρο και Θανάση Απάρτη (αποφ. 1950). Μετά την αποφοίτησή του μετέβη στο Παρίσι, όπου πραγματοποίησε ελεύθερες σπουδές του στο εργαστήριο του M. Gimond στην Ecole Superieure des Beaux-Arts. Η παρουσία του στη γαλλική πρωτεύουσα τη δεκαετία του 1950 τον έφερε σε επαφή με σημαντικές προσωπικότητες της γλυπτικής, γεγονός που τον οδήγησε σε μια απομάκρυνση από τις φορμαλιστικές κατευθύνσεις της ακαδημαϊκής του παιδείας. Επικεντρώθηκε στη σχέση γλυπτικής με το αστικό περιβάλλον και την αρχιτεκτονική, δημιουργώντας μεγάλης κλίμακας γλυπτικές διαμορφώσεις, οι οποίες είχαν ως προτεραιότητα στον σχεδιασμό τους τις ιδιαίτερες χωροταξικές παραμέτρους του εκάστοτε τοπίου. Οι συνθέσεις τους αυτές χαρακτηρίζονται από μορφική λιτότητα, η οποία στηρίζεται στην αίσθηση της αρμονίας και του μέτρου. Παράλληλα, όμως, με τις μνημειώδεις αυτές κατασκευές δεν σταμάτησε ποτέ να σχεδιάζει και να εκτελεί γλυπτά σε μικρές διαστάσεις. Έχει εκθέσει το έργο του σε πληθώρα ατομικών και ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πέθανε το 2010 στο Παρίσι.