ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ

Ο Σωκράτης Ιορδανίδης (1912–1985) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και το 1922 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας του ήταν επίσης φωτογράφος. Ως φωτορεπόρτερ συνεργάστηκε με όλες τις εφημερίδες της Θεσσαλονίκης, την Αμερικανική Υπηρεσία Πληροφοριών (USIS), το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, την Κρατική Ορχήστρα Βορείου Ελλάδος, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και διάφορα προξενεία. Μετά τον πόλεμο συνεργάστηκε με τον φωτογράφο Μιχάλη Τσολακίδη και το 1974 δημιούργησε δικό του εργαστήριο. Μέρη του αρχείου του ανήκουν στο MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης και στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Το αρχείο Σωκράτη Ιορδανίδη αγοράστηκε από το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης το 1999 και περιλαμβάνει 8206 Α/Μ αρνητικά 6Χ6 εκ., 3361 έγχρωμες διαφάνειες και έγχρωμα αρνητικά 6Χ6, 418 έγχρωμα αρνητικά 35 χιλ., 1391 δείγματα κοντάκτ, καθώς και 350 Α/Μ εκτυπώσεις. Χρονικά τοποθετείται στη μεταπολεμική περίοδο και το μεγαλύτερο μέρος του περιλαμβάνει φωτογραφίες της Θεσσαλονίκης. Θεματολογικά αποτυπώνει το αστικό τοπίο όσο και γραφικές γειτονιές της πόλης, ιστορικά μνημεία αλλά και σύγχρονες υποδομές, στιγμιότυπα από την καθημερινή ζωή αλλά και σκηνές μόχθου και εργασίας. Η φωτογραφία αποτυπώνει μια όψη του μεταπολεμικού αστικού τοπίου της Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα την οδό Βενιζέλου όπως αναπτύσσεται από το ύψος της οδού Τσιμισκή και με κατεύθυνση προς την Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης. Η υψηλή γωνία λήψης επιτρέπει την ευρεία θέαση του φαρδιού και διπλής τότε κατεύθυνσης δρόμου με τα διαδοχικά μικρά δέντρα εκατέρωθέν του και την ήπια κίνηση οχημάτων και περαστικών να σκιαγραφούν ένα τοπίο που απέχει από την σημερινή πραγματικότητα του σημείου. Η εικόνα συνιστά επίσης τεκμήριο της αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας της περιοχής με τα εκλεκτικιστικά κτίρια που βρίσκονται στην αριστερή πλευρά του δρόμου να δεσπόζουν ακόμα στην περιοχή και με αυτά στην αριστερή να έχουν αντικατασταθεί από πολυώροφα κτίσματα. Ανάμεσά τους διακρίνονται καταστήματα ενδυμάτων και υποδημάτων καθώς κυρίαρχο στοιχείο του εμπορικού δρόμου συνιστούσε η ραφή και πώληση υφασμάτων. Ενδεικτικά σε πρώτο πλάνο αριστερά δεσπόζει το Μέγαρο Γκατένιο – Φλορεντίν που χτίστηκε το 1925 και όπως μαρτυρά η επιγραφή του στέγαζε το καφεκοπτείο Λουμίδη.