Το δωμάτιο με τα γράμματα
Απέργης Αχιλλέας (1909-1986)
Μεταπολίτευση (1974-σήμερα)
Ξύλο, πλαστικό χρώμα,γράμματα,ήχος(1 κασσέτα)
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
MCA.MMCA.C724
Δωρεά Γιώργου Απέργη
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Εγκατάσταση
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 ο Αχιλλέας Απέργης καταβάλλεται από μια έντονη υπαρξιακή ανησυχία. Επερωτά την έννοια και τον ορισμό της ζωής, της δημιουργίας, της τέχνης, προσδίδοντας στην καλλιτεχνική πράξεη διάφορες φιλοσοφικές προεκτάσεις. Μέσα από αυτήν την πνευματική και διανοητική διεργασια και ύστερα από μια παύση παραγωγής νέων γλυπτικών έργων, σχεδιάζει ένα σημαντικό αριθμό από μακέτες για τη δημιουργία περιβαλλόντων. Το 1976 εκτελεί τα "Πέντε Δωμάτια", εκ των οποίων "Το Δωμάτιο με τα Γράμματα" ανήκει στη συλλογή του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Εικόνες από την ιστορία της τέχνης, συμβολικά αντικείμενα, επιγραφές, ήχος αποτελούν τα στοιχεία με τα οποία αναπτύσσει περιβάλλοντα μέσα στο χώρο, όπου ο θεατής βρίσκεται αντίκρυ σε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο αμφισβήτησης των εγκόσμιων αξιών. Υπογραμμίζεται η διερευνητική διαδρομή της νόησης στην ιστορία της ανθρωπότητας, ενώ κάθε φιλοσοφικό ερώτημα μεταφράζεται σε μια εικόνα απορίας, μυστηρίου, αβεβαιότητας. Η στοχαστική διάθεση θα υπερισχύσει της φόρμας και η γλυπτική γίνεται νοητή ως η προέκταση της διανοητικής υπόστασης του ανθρώπου μέσα στο χώρο.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
"Ο Αχιλλέας Απέργης γεννήθηκε το 1909 στη Γαρίτσα της Κέρκυρας το 1909. Παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου στη νυχτερινή Καλλιτεχνική Σχολή της Κέρκυρας (1918-1920) και στη συνέχεια φοίτησε στην ΑΣΚΤ, όπου σπούδασε γλυπτική με τους Θ. Θωμόπουλο, Κ. Δημητριάδη και Μ. Τόμπρο (1936-1939 ή 1945). Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γλυπτικής στην Ελλάδα, καθώς από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 η γλυπτική γίνεται το μέσο διατύπωσης των οραμάτων του και της νοητικής του σχέσης με τον υλικό κόσμο και με τη ζωή. Πρωτοστάτησε και συνέβαλε ουσιαστικά στη θεμελίωση της αφαίρεσης. Η ιδιαίτερη συμβολή του αναγνωρίζεται στην ιδιομορφία της πλαστικής του γλώσσας, η οποία επιτυγχάνεται ύστερα από ένα μακρύ και επίπονο πειραματισμό με το υλικό. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 παρουσίασε το έργο του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ευρώπη, ενώ εκπροσώπησε την Ελλάδα σε διεθνείς εκθέσεις: στη Μπιενάλε Βενετίας (1956 & 1968), στη Μπιενάλε του Σάο Πάουλο (1957), στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας κ.α. Πέθανε το 1986."