Σήμα
Κουλεντιανός Κώστας (1918-1995)
1988 | 49 x 20 x 25 εκ
Σίδηρος
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης | Συλλογή Αλέξανδρου και Δωροθέας Ξύδη
MCA.MMCA.C747
Δωρεά Αλέξανδρου και Δωροθέας Ξύδη
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Γλυπτό
Θέμα: Αφηρημένη σύνθεση, Σύγχρονη τέχνη, Γλυπτική
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
O Κώστας Kουλεντιανός είναι από τις περιπτώσεις καλλιτεχνών που εκπροσωπούνται ιδιαίτερα ικανοποιητικά στις συλλογές του MOMus-Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, μέσα από έργα όπου χρησιμοποιεί παραδοσιακά υλικά της γλυπτικής. Κεντρικός προβληματισμός που διατρέχει το έργο του είναι η διερεύνηση της σχέσης της ύλης και του όγκου με το φως και το χώρο και η προσπάθεια του καλλιτέχνη εντοπίζεται στην αφαίρεση του ακατέργαστου βάρους του υλικού του σιδήρου προκειμένου να του δώσει μια άλλη κίνηση. Από την αρχική γεωμετρικοποίηση της ανθρώπινης φιγούρας μέχρι την ριζοσπαστικότερη αναδιάρθρωση των όγκων στα μεγάλα γλυπτά, ο Κουλεντιανός επινοεί και αποκαλύπτει άλλοτε έναν παλλόμενο αισθησιασμό και άλλοτε μια ουσιαστική εσωτερική δομή της γλυπτικής γλώσσας. Την περίοδο 1980-1995 ο Κουλεντιανός εκτελεί μια σειρά έργων σε μέταλλο ή τσιμέντο, όπου συνδυάζει επίπεδα είτε σε γλυπτικές συνθέσεις στον χώρο είτε σε ανάπτυξη σε δισδιάστατες επιφάνειες ενός πετάσματος. Οδηγείται σταδιακά από τις καμπυλόμορφες, χυμώδεις οργανικές φόρμες στις γωνιώδεις, χωρίς όγκο λάμες, προσδίδοντας προσωπικότητα στην ύλη μέσα από την απλότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της περιόδου αποτελεί το έργο «Σήμα», το οποίο ο καλλιτέχνης εκτελεί σε μικρή και μεγάλη διάσταση, με τη σύνθεση των μεγάλων διαστάσεων να κοσμεί την είσοδο του MOMus-Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ο Κώστα Κουλεντιανός γεννήθηκε το 1918 στην Αθήνα. Την περίοδο 1936-1939 σπούδασε γλυπτική στην Α.Σ.Κ.Τ. και το 1945 μετέβη με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης στο Παρίσι για να σπουδάσει στην Académie de la Grande Chaumière. Η εγκατάστασή του στο Παρίσι σηματοδότησε τη γνωριμία του με τον γλύπτη H. Laurens και τη σταδιακή απομάκρυνσή του από τις ακαδημαϊκές φόρμες, καθώς πέρασε σε μεγαλύτερη σχηματοποίηση των μορφών, τις οποίες εμπλούτισε με μεγάλα ανοίγματα, δίνοντας έμφαση στη σχέση του κενού με το πλήρες. Κύριο θέμα του έργου του αποτέλεσε η ανθρώπινη μορφή, κυρίως η γυναικεία. Σταδιακά κινήθηκε σ' ένα πλαίσιο όλο και πιο αφαιρετικό, δίνοντας βάρος σε γεωμετρικές δομές, που ισορροπούν και μεταδίδουν την αίσθηση της κίνησης. Πραγματοποίησε περισσότερες από τριάντα εκθέσεις σε αίθουσες τέχνης σε όλο τον κόσμο και συμμετείχε σε σημαντικές ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις, εκπροσώπησε την Ελλάδα στις Biennale της Αμβέρσα (1953), του Σάο Πάουλο (1955), της Βενετίας (1964), του Σαντιάγκο (1993) κ.α. Πέθανε το 1995 στην Arles.