ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ

Ο Τάκις υπήρξε εφευρέτης νέων τρόπων καλλιτεχνικής έκφρασης που στηρίζονται στη λειτουργική χρησιμοποίηση των φυσικών νόμων: δημιούργησε γλυπτά αποτελούμενα από στοιχειώδη υλικά μέσα, έναν μαγνήτη και μια βελόνα που έλκεται από τον μαγνήτη και στέκεται στον αέρα χάρη σε μια κλωστή, τα γνωστά «Τηλεμαγνητικά» γλυπτά, τα οποία υπήρξαν κύριος και χαρακτηριστικός κορμός της καλλιτεχνικής του έκφρασης, ενώ στη συνέχεια εισήγαγε τα «Τηλέφωτα». Στη σειρά αυτή καθοδικές λυχνίες υδραργύρου συνδυάστηκαν με ηλεκτρομαγνήτες, των οποίων η λειτουργία διαταράσσει την ένταση του φωτός. Η εισαγωγή του ήχου στα έργα του και συγκεκριμένα της μουσικής, συνιστά ένα ακόμη ουσιαστικό στοιχείο του έργου του, καθώς η αντίληψη των μουσικών γλυπτών του στηρίζεται στην απλή ιδέα της χρησιμοποίησης των μαγνητικών κυμάτων που προκαλούνται από τον ηλεκτρισμό, ως πηγή για την ενεργοποίηση επαναληπτικών μουσικών ήχων. Η εργασία του, επί σαράντα περίπου χρόνια, επιδιώκει να διερευνήσει τη φυσική λειτουργία της γλώσσας ως μορφή εργασίας. Καταργεί τα σύνορα ανάμεσα στη γλυπτική και στη μουσική με ένα σύνολο εργασιών των οποίων η ανάγνωση συνδέεται με την ταύτιση που εγκαθιστούν ανάμεσα στη λειτουργία, ως δομημένο σύνολο και στη μορφολογική, οπτική και ακουστική όψη. Υπήρξε εφευρέτης νέων τρόπων καλλιτεχνικής έκφρασης που στηρίζονται στη λειτουργική χρησιμοποίηση των φυσικών νόμων: δημιούργησε γλυπτά αποτελούμενα από στοιχειώδη υλικά μέσα, έναν μαγνήτη και μια βελόνα που έλκεται από τον μαγνήτη και στέκεται στον αέρα χάρη σε μια κλωστή, τα γνωστά «Τηλεμαγνητικά» γλυπτά, τα οποία υπήρξαν κύριος και χαρακτηριστικός κορμός της καλλιτεχνικής του έκφρασης, ενώ στη συνέχεια εισήγαγε τα «Τηλέφωτα». Στη σειρά αυτή καθοδικές λυχνίες υδραργύρου συνδυάστηκαν με ηλεκτρομαγνήτες, των οποίων η λειτουργία διαταράσσει την ένταση του φωτός. Η εισαγωγή του ήχου στα έργα του και συγκεκριμένα της μουσικής, συνιστά ένα ακόμη ουσιαστικό στοιχείο του έργου του, καθώς η αντίληψη των μουσικών γλυπτών του στηρίζεται στην απλή ιδέα της χρησιμοποίησης των μαγνητικών κυμάτων που προκαλούνται από τον ηλεκτρισμό, ως πηγή για την ενεργοποίηση επαναληπτικών μουσικών ήχων. Η εργασία του, επί σαράντα περίπου χρόνια, επιδιώκει να διερευνήσει τη φυσική λειτουργία της γλώσσας ως μορφή εργασίας. Καταργεί τα σύνορα ανάμεσα στη γλυπτική και στη μουσική με ένα σύνολο εργασιών των οποίων η ανάγνωση συνδέεται με την ταύτιση που εγκαθιστούν ανάμεσα στη λειτουργία, ως δομημένο σύνολο και στη μορφολογική, οπτική και ακουστική όψη.