Νέος άντρας με πουλί
Σαχίνης Νίκος (1924-1989)
1985 | 143 x 112 εκ
Μεικτή τεχνική
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
MCA.MMCA.C411
Δωρεά του καλλιτέχνη
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Έργο τέχνης μεικτής τεχνικής
Θέμα: Ανθρώπινη φιγούρα, Σύνθεση, Ζώα, Σύγχρονη τέχνη
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Τα έργα του Νίκου Σαχίνη της δεκαετίας του 1960 κινούνται στο πλαίσιο του αφηρημένου εξπρεσιονισμού και επιβάλλονται με την ένταση των χρωματικών επιφανειών και των γραμμικών στοιχείων, τους σκοτεινούς τόνους, τον επεκτατικό χώρο. Κατά τις δεκαετίες του 1970 και 1980 η ζωγραφική του συνδυάζει παραστατικά και αφηρημένα στοιχεία, οι συνθέσεις του έχουν ως θέμα την ανθρώπινη μορφή και τη νεκρή φύση, ενώ εμφανής είναι η μνημειακότητα, η αρχιτεκτονημένη δομή και η χρησιμοποίηση καλλιγραφικών τύπων και γραφισμών.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ο Νίκος Σαχίνης γεννήθηκε το 1924 στη Θεσσαλονίκη και πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής στο πλευρό του Πολύκλειτου Ρέγκου. Σπούδασε οικονομικές και νομικές επιστήμες στο ΑΠΘ (απόφοιτος 1948) και διδάχθηκε ζωγραφική και χαρακτική καθώς και τη χρήση νέων υλικών τα χρόνια 1949-51 από τους Αμερικάνους καλλιτέχνες R. Moyer και G. Perret. Την περίοδο 1956-59 εργάσθηκε ως βοηθός στο μάθημα ελεύθερου σχεδίου του Τμήματος Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, ενώ τα χρόνια 1962-84 συνεργάστηκε ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος με το ΚΘΒΕ. Το 1970 εξελέγη καθηγητής του ελεύθερου σχεδίου, και στη συνέχεια διευθυντής του Σπουδαστηρίου Εικαστικών Τεχνών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ ως το θάνατό του το 1989. Δίδαξε σκηνογραφία και αισθητική της εικόνας σε σχολή θεάτρου και κινηματογράφου. Το 1984 υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρώτος πρόεδρος του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βορείου Ελλάδος (ΣΚΕΤΒΕ). Παράλληλα με τη ζωγραφική, ασχολήθηκε με εικονογράφηση βιβλίων, διαφημιστικών εντύπων και αφισών. Η θεματολογία των έργων του περιλαμβάνει νεκρές φύσεις, τοπία, πορτραίτα γυμνά. Από τη δεκαετία του 1950 χρησιμοποίησε το χαρτί και τα πρώτα του έργα ήταν με την τεχνική του collage. Στη συνέχεια οι συνθέσεις γίνονται πιο αφαιρετικές με έντονη σχηματοποίηση, ενώ τα ερεθίσματά του εικόνες και αντικείμενα από το περιβάλλον του ενσωματώνεται ορισμένες φορές αυτούσια. Κατά τη διάρκεια της δικτατορία δημιουργεί έργα διαμαρτυρίας και σχολιασμού των κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών της εποχής, ενώ αρνείται να λάβει μέρος στη Μπιενάλε της Βενετίας. Μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1970 δημιουργεί συνθέσεις προβάλλοντας σχέδια και τα αποτυπώνοντάς τα σε φωτοευαίσθητο πανί, ενώ τις ολοκληρώνει με τη χρήση collage και χρώματος.