Αυτό-προσωπογραφία
Kliun Ivan (1873-1943)
1910 | 26.4 x 20.6 εκ
Χαρτί, Μολύβι
Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης | Συλλογή Κωστάκη
CC-0273/I.Kliun-/808.79 recto-468
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Σχέδιο
Θέμα: Σχέδια και τυπώματα, Παραστατική τέχνη
Τεχνικές: Σχέδιο
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Ο Ιβάν Κλιουν ζωγράφισε μια αυτοπροσωπογραφία αφήνοντας ένα ντοκουμέντο για το πως έβλεπε ο ίδιος τον εαυτό του και το ποια ήταν η εικόνα που ήθελε να περάσει προς τα έξω. Είναι κοινή τακτική των περισσότερων ζωγράφων να φτιάχνουν την αυτοπροσωπογραφία τους και να πειραματίζονται με την εικόνα τους. Εδώ ο Κλιουν έχει ακολουθήσει την ακαδημαϊκή, στυλιστική άποψη της εποχής. Εικονίζεται σχεδόν στα τρία τέταρτα, σκιάζοντας περισσότερο την αριστερή από τη δεξιά πλευρά. Έχει τονίσει ιδιαίτερα τα μάτια και τη χαρακτηριστική γενειάδα του, εικονογραφώντας τον εαυτό του μεγαλύτερο ηλικιακά από ότι θα ήταν το 1910, όπου και φιλοτεχνήθηκε το έργο. Το σκίτσο δεν έχει πολλές λεπτομέρειες, αλλά ο Κλιουν πετυχαίνει την αποτύπωση του προσώπου του στο χαρτί και στο μυαλό του θεατή. Στην πίσω όψη του έργου υπάρχει ακόμα ένα σκίτσο με τα χαρακτηριστικά του Κλιουν.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ivan Vasilyevich Kliun (Kliunkov) / Ιβάν Βασιλιεβίτς Κλιουν (Κλιουνκόφ) Ο Ιβάν Βασιλιεβίτς Κλιουν (Κλιουνκόφ) γεννήθηκε το 1873 στο Μπολσίγιε Γκόρκι, της επαρχίας Βλαντιμίρ, ενώ από το 1881 ως το 1892 έζησε μαζί με την οικογένειά του στην Ουκρανία. Τα χρόνια 1892-1893 εργάστηκε ως λογιστής σε εργοστάσιο ζαχάρεως στην επαρχία Βορόνεζ. Την περίοδο 1892-1896 έζησε στην Πολωνία, όπου και παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή για την Προώθηση των Τεχνών της Βαρσοβίας (1896). Το 1898, εγκαταστάθηκε στη Μόσχα, όπου εργάστηκε ως λογιστής και από το 1900 μαθήτευσε σε διάφορα εργαστήρια, ανάμεσα στα οποία και αυτό του Φιόντορ Ρέρμπεργκ (1903-1906), όπου συνάντησε το Μαλέβιτς. Συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις στη Μόσχα, στην Πετρούπολη, στο Οριόλ και στο Κουρσκ. Την περίοδο 1914-16 δημιούργησε σειρές ανάγλυφων αι γλυπτών στο χώρο. Το 1915, υποστήριξε το Σουπρεματισμό του Μαλέβιτς και τα χρόνια 1915-16 συμμετείχε σε όλες τις μεγάλες εκθέσεις της πρωτοπορίας όπως Τραμ V , 0,10, Το Μαγαζί και στην έκθεση της ομάδας Βαλές Καρό. Το 1918 ορίστηκε διευθυντής του Κεντρικού Γραφείου Εκθέσεων του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών του Λαϊκού Κομισαριάτου Διαφώτισης (ΙΖΟ ΝΑΡΚΟΜΠΡΟΣ), τα χρόνια 1918-21 ήταν Καθηγητής Ζωγραφικής στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ), στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ) και κατά την περίοδο 1920-21 ήταν μέλος του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΙΝΧΟΥΚ). Στις δεκαετίες 1920-1930 δημιούργησε μια σειρά νεκρών φύσεων με γεωμετρικές φόρμες και χρωματικούς συνδυασμούς. Το 1922, παρουσίασε έργα του στην Πρώτη Έκθεση Ρωσικής Τέχνης στην Γκαλερί βαν Ντίμεν στο Βερολίνο. Κατά το διάστημα 1923-30 σχεδίασε μια σειρά φουτουριστικών εκδόσεων και το 1925 στράφηκε στον Πουρισμό. Το 1936, ζωγράφισε μία μνημειακή σύνθεση για τον προθάλαμο του Πανρωσικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Αλιείας και Ωκεανογραφίας με τίτλο Η Ζωή στη Θάλασσα. Πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου του 1943.