Σιδηροδρομικός σταθμός στο Βιτέμπσκ
Πούνι Ιβάν
1919 | 33.5 x 23.6 εκ
Χαρτί, Μολύβι, Μελάνι
Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης | Συλλογή Κωστάκη
CC-0907/I.Puni-/232.78-684
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Zωγραφικό σχέδιο
Θέμα: Σχέδια και τυπώματα, Ρωσική πρωτοπορία, Κυβοφουτουρισμός
Τεχνικές: Σχέδιο, Ζωγραφική
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Ο Πούνι παρουσιάζει το σταθμό τρένου στο Βιτέμπσκ. Πρόκειται για ένα σχέδιο στα όρια ανάμεσα στον κυβοφουτουρισμό και την παραστατική ζωγραφική, καθώς δεν είναι έντονη η γεωμετρικοποίηση και η δυναμική του σχεδίου.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Puni Ivan / Πούνι Ιβάν Ο Ιβάν Αλμπέρτοβιτς Πούνι γεννήθηκε το 1892 και πέθανε το 1956. Σπούδασε στο Γυμνάσιο και το Στρατιωτικό Κολλέγιο της Πετρούπολης. Σκόπευε να εγγραφεί στη Σχολή Ευελπίδων, αλλά ένας φίλος της οικογένειας, ο καλλιτέχνης Ιλιά Ρέπιν τον συμβούλευσε να σπουδάσει ζωγραφική. Το 1910 έφυγε στο Παρίσι για να παρακολουθήσει μαθήματα στην Ακαδημία Ζιλιέν. Γνωρίστηκε με τον Γιούρι Άνενκοφ. Το 1912 γύρισε στην Πετρούπολη, προσχώρησε στην "Ένωση Νεολαίας", γνωρίστηκε με το Νικολάι Κούλμπιν, το Μαλέβιτς, το Ματιούσιν, τους αδελφούς Μπουρλιούκ κ.ά. Παντρεύτηκε τη ζωγράφο Ξένια Μπουγκοσλάφσκαγια το 1913. Το σαλόνι των Πούνι έγινε κέντρο της νέας τέχνης. Τον Ιανουάριο του 1914 σχεδίασε το εξώφυλλο της έκδοσης Φουτουριστές: Ο βρυχώμενος Παρνασσός, που χρηματοδοτήθηκε από την Μπογκουσλάφσκαγια και τον ίδιο. Το Φεβρουάριο του 1914 πήγαν στο Παρίσι, όπου ο Πούνι παρουσίασε έργα του στο Σαλόνι των Ανεξάρτητων. Το καλοκαίρι γύρισαν στη Ρωσία. Συμμετείχε στην έκθεση Τραμ Β (1915) και 0,10 στην Πετρούπολη. Με αυτήν την ευκαιρία κυκλοφόρησε ένα μανιφέστο. Η τεχνοτροπία του ήταν σουπρεματιστική. Συμμετείχε στις εκθέσεις του "Βαλέ Καρό" το 1916 και το 1917 στη Μόσχα και σε διάφορες εκθέσεις του καλλιτεχνικού γραφείου της Ναντιέζντα Ντομπίτσινα στην Πετρούπολη (1915-18). Δίδαξε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Βιτέμπσκ από τον Ιανουάριο ως τον Ιούνιο του 1919. Στα τέλη του 1919 έφυγε παράνομα στη Φιλανδία. Το καλοκαίρι του 1920 μετοίκησε στο Βερολίνο. Διακρίθησε σαν διακοσμητής, καλλιτέχνης γραφικών τεχνών και τεχνοκριτικός. Εξέδωσε το βιβλίο Σύγχρονη Ζωγραφική το 1923. Ατομική του έκθεση στην γκαλερί Ντερ Στουρμ το Φεβρουάριο του 1921. Παρουσίασε έργα του στη Μεγάλη καλλιτεχνική του Βερολίνου, στην Πρώτη διεθνή καλλιτεχνική έκθεση του Ντίσελντορφ το 1922 και στην Πρώτη έκθεση ρωσικής τέχνης στο Βερολίνο και στο Άμστερνταμ. Το 1924 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Υποστήριξε ένα παραστατικό είδος ζωγραφικής.